Vanmiddag was het weer raak. De vaderlandse wegen hadden onvoldoende capaciteit om het auto aanbod te verwerken. Gevolg was dat de ringwegen Rotterdam en Den Haag verzadigd waren. Er stonden lange rijen stilstaande auto's. Gelukkig, ik was op de motor een kon tussen de rijen doorrijden.... of tussen de rijen door rijden... Anyway... dat tussen de file door tuffen cq doortuffen is een bezigheid waar je je koppie bij moet houden.
De ervaren motormuis kent de gevaren. Als de file onstaat, als het weer gaat rijden en als er geritst moet worden. Dat zijn de momenten dat je moet oppassen voor automobilisten, die even snel zonder kijken en richtingaanwijzer van baan wisselen.
Bij Leiden reed ik achter een Yamaha. Hij reed net als ik met zijn gevarenlichten aan en hield zich aan het protocol. Er werd geritst, de auto kwam opzij en de motor moest vol in de ankers. Gelukkig bleef hij overeind en kon de auto ontwijken. Ik heb de onoplettende ook nog even een boze blik toegeworpen.
Even verderop stonden we naast elkaar bij het verkeerslicht. "Dat scheelde weinig" zei ik tegen de Yamaha rijder. "Ja", zei hij "ik zag het al een beetje aankomen"... Ik gaf hem een compliment voor zijn beheerste reactie en het licht sprong op groen. We reden samen een eindje op en ik sloeg rechtsaf naar huis.
We zwaaiden nog even en gingen ieder ons weegs. Alert en geconcentreerd. Het blijft oppassen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Een boze blik nog wel!
Hij zal sidderend achter zijn stuur hebben gezeten, die blik, die ken ik helaas maar al te goed.
Een reactie posten